قرار تأمین خواسته و شرایط صدور آن
هر گاه کسی از دیگری طلبی داشته یا مالی به او امانت داده باشد اما پس از مدتی نامبرده (شخص امانتدار یا بدهکار) از موقعیت خود سوء استفاده کرده و بخواهد با حیف و میل اموال یا پنهان کردن آن از استرداد دین یا مال خودداری کند و در نتیجه وصول آن مال از او ممکن نباشد، قانونگذار به بستانکار یا صاحب مال اجازه میدهد که فوراً بدون اطلاع طرف (بدهکار یا امانتگیرنده)، طلب یا مال را به وسیله دادگاه توقیف کرده و سپس در صورت اقتضا علیه او اقامه دعوا کند.
شرایط صدور
صدور قرار تامین خواسته، مستلزم وجود شرایطی به شرح ذیل است:
1- درخواست
صدور قرار تأمین خواسته مستلزم درخواست خواهان است که این شرط در ماده 108 قانون آیین دادرسی مدنی مدنی پیشبینی شده است همچنین ذکر مواد 2 و 48 قانون آیین دادرسی مدنی در خصوص «درخواست رسیدگی به دعوا و شروع آن» مفید فایده به نظر میرسد. بر اساس ماده 2 این قانون، «هیچ دادگاهی نمیتواند به دعوایی رسیدگی کند؛ مگر اینکه شخص یا اشخاص ذینفع یا وکیل یا قائممقام یا نماینده قانونی آنان رسیدگی به دعوا را برابر قانون درخواست کرده باشند.»